ik heb de dood gezien
hij keek me aan van onder jouw wimpers
verschanste zich in de plooien van jouw huid
ik hield je vast
totdat hij je omarmde
en ik nog slechts jouw weerschijn zag
ik heb de dood gezien
in jouw gelaat
op de dag dat hij jou haalde
maar je nog even bij mij liet
zodat ik je zeggen kon
ik heb je lief
ik heb je aldoor liefgehad
en wist het niet
© Ineke Wolf
Schitterend!
BeantwoordenVerwijderenAlsof je een deel van mij hebt beschreven.
Ik denk dan ook dat het geen fictie is.
Voor mij voelt het alleszins echt.
Zelf was ik te laat. Jij zo te zien nog net op tijd.
Mooi Ien, herkend bij mijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenKippevel...
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht!
Ja, zo is het, zo mooi
BeantwoordenVerwijderenWat in yndrukwekkend moai gedicht. It rekket my djip.
BeantwoordenVerwijderenPoe, mooi Ineke.
BeantwoordenVerwijderenDit komt regelrecht bij me binnen. Ik zal het nog vaak lezen.
BeantwoordenVerwijderen