Rondeel

in kerst heb ik dit jaar geen zin
het feest kan mij gestolen worden
ik maak dit jaar geen vuile borden
doe niet aan nodeloos gepin

ter kerke ga ik evenmin
ik houd me aan mijn eigen orden
in kerst heb ik dit jaar geen zin
het feest kan mij gestolen worden

en toch zit ik er middenin
feestdagen als te nemen horden
ik wil alleen maar ganzenborden
en staak als vaste huiskokkin
in kerst heb ik dit jaar geen zin


© Ineke Wolf

Yule

nu het midwinter is geworden

en ’t zwarte ijs de plassen siert

verlang ik terug naar verre tochten

langs stijf bevroren kragend riet

mijn lief mijn winterkoningin

gehuld in witte wollen kleden

je sluier zwierig in de wind

je aangezicht door ’t licht beschenen

en hoe wij daar dan samen waren

in het met rijp beklede land

hoe kleuren in het wit weerkaatsten

en ik mijn lief ik stond in brand

ik kan niet anders dan verlangen

naar tweezaamheid naar jou en mij

ik hunker zo naar winternachten

met jou voel ik het licht nabij

© Ineke Wolf

Meisje van glas / Famke fan glês

©  Ineke Wolf

Meisje van glas

ik heb haar lief zei ik
en nog eens ik heb haar lief

maar waar is haar naam gebleven
en waar haar huid
ze lijkt van glas te zijn
doorzichtig maar niet gekend
gehard en toch zo breekbaar

alleen haar tranen bewegen
verraden iets van leven
natte wangen
strepen op transparant

meisje van glas

ik geef haar mijn adem
schenk haar mijn stem
deel mijn naam met haar

ik heb haar lief
zij bevestigt mijn bestaan

---------------

Famke fan glês

ik haw har leaf sei ik

en noch ris ik haw har leaf

mar wêr is har namme bleaun

en wêr har hûd

sy liket fan glês te wêzen

trochsichtich mar net kend

hurde en dochs sa brekber

allinnich har triennen bewege

ferriede eat fan libben

wiete wangen

streken op transparant

famke fan glês

ik jou har myn azem

skink har myn stimme

diel myn namme mei har

ik haw har leaf

sy befêstiget myn bestean

© Ineke Wolf

Utsjoch / Uitzicht

dit is in dei
dat kij yn wolken
rinne kinne
in dei fan langstme ek
fan langstme
nei dy en my

ik longerje werom
nei de tiid doe’t ús leafde
noch jong wie
en allinnich kij
yn leechhingjende
dize rûnen


------------


dit is een dag
dat koeien in wolken
kunnen lopen
een dag van verlangen ook
van verlangen
naar jou en mij

ik verlang terug
naar de tijd toen onze liefde
nog jong was
en alleen koeien
in laaghangende
mist liepen


© Ineke Wolf

De man die er niet was

geliefde kapelaan

kijk naar me

ik ben geen tegenspreker

hier ben ik de klank

het woeden der gehele wereld

de ondraaglijke lichtheid

van het bestaan

hetzelfde anders zien

wat betekent het allemaal?

verstaat gij wat gij leest?

neem nu een paardebloen

willen planten ook baby’s?

dat weet ik zelf niet

volgens Maria Magdalena

boven is het stil

god is gek

één meer dan ik tel

twee vouwen

louter lust

het zijn net mensen

                                     ©  Ineke Wolf

Einde en begin

                ©  Ineke Wolf

dagen

dagen als gras

morgen mag ik uit de kast

haanvroeg

ik was een kind

ontsnapt uit de hel

waarheen ik ga weet ik niet

de herfst zal schitterend zijn

de wereld een dansfeest

                  

Onzichtbaar voor jou / Unsichtber foar dy

ik heb je gezien bij de rivier               

maar jij zag mij niet

©  Ineke Wolf

ik heb je gezocht

ik heb zolang naar jou gezocht

en toen ik je vond

zag je mij niet

pas toen jij mij niet zag

wist ik dat ik onzichtbaar was

en altijd blijven zou

voor jou

     -----------

ik haw dy sjoen bij de rivier

mar do seachst my net

ik haw dy socht

ik haw sa lang nei dy socht

en doe’t ik dy fûn

seachsto my net

earst doesto my net seachst

wist ik dat ik ûnsichtber wie

en altyd bliuwe soe

foar dy

© Ineke Wolf

Prelude

is het ‘t licht van deze dag

waarin jij je gekend wilt weten

of gaat het verder dieper

gaat het om het schijnsel

van de allereerste dag

is dat het wat jij wilt

waar je zo naar verlangt

dat het licht van de oudste dag

haar aangezicht over jou

zal doen schijnen

is het dat donker van eeuwen

dat zich in jou genesteld heeft

de duisternis van voor alle tijden

waarin jij je gevangen weet

is dat het zwart van jouw nachten

is het de schemer in jouw bestaan

die je doet hunkeren naar ’t lichtend vuur

is het dat grijze dat grauwe

dat als een sluier jouw gloed bedekt

waardoor jij leeft in ’t deemster

ik zou mijn leven voor jou willen geven

ik zou willen delen in jouw duisternis

jouw zwart kan ik niet voor je dragen

maar ik kan wel jouw sluier oplichten

zodat jij kunt wandelen in ’t licht

©  Ineke Wolf