zondag 27 februari 2011

Onder de Moerbeiboom Under de Moerbeibeam 2

Copyright foto via @levieuxbounias
























Onder de moerbeiboom 2


ik zag jou zitten onder de moerbeiboom
gehuld in bloesemgeel en je huid
zo donker als de vruchten

je maakte een bed van het hart-
vormig blad van de boom
bedekte het met zonnegoud
en wenkte me

ik voelde de kilte uit mij verdwijnen
toen je me omarmde en jouw huid
de mijne raakte

mijn lippen gingen vaneen 
je liet me de aarde proeven
de zon drinken

je nam me met je mee naar een plaats
waar ik niet eerder geweest was
daar zag ik jou zitten onder
de moerbeiboom
en je wenkte me


----------------


Under de moerbeibeam 2


ik seach dy sitten ûnder de moerbeibeam
klaaid mei bluossemgiel en dyn hûd
sa dûnker as de fruchten

do makkest in bêd fan it hert-
foarmich blêd fan de beam
bediekst it mei sinnegoud
en wonkst my

ik fielde de skrouskens út my ferdwinen
doe’sto my omearmest en dyn hûd
myn hûd rekke

myn lippen gongen útinoar
do lietst my de ierde priuwe
de sinne drinke

do naamst my mei nei it plak
dêr’t ik net earder west hie
dêr seach ik dy sitten ûnder
de moerbeibeam
en do wonkst my


©  Ineke Wolf


woensdag 16 februari 2011

Ik wist het niet









ik heb de dood gezien
hij keek me aan van onder jouw wimpers
verschanste zich in de plooien van jouw huid
ik hield je vast
totdat hij je omarmde
en ik nog slechts jouw weerschijn zag

ik heb de dood gezien
in jouw gelaat
op de dag dat hij jou haalde
maar je nog even bij mij liet
zodat ik je zeggen kon
ik heb je lief

ik heb je aldoor liefgehad
en wist het niet


©  Ineke Wolf

maandag 7 februari 2011

Voorbij / Foarby



Voorbij


fluistertonen in de nacht
de schittering in je ogen
je geur zoals die zich ver-
mengde met de mijne
en hoe je naar me lachte

en hoe dat dan voelde
mijn huid op jouw huid
jouw adem langs mijn lijf
hoe ik thuiskwam bij jou
en hoe jij in mij jouw
woning vond

dat is voorbij

maar zoals ik aan je denk en
aan niets anders denken kan
dat gaat maar niet voorbij


-------------------------


Foarby


lústertoanen yn ’e nacht
de skittering yn dyn eagen
dyn swietrook sa’t dy har
fermong mei mines
en hoesto nei my lakest

en hoe’t dat dan fielde
myn hûd op dyn hûd
dyn azem by myn liif lâns
hoe’t ik thúskaam by dy
en hoe’tsto yn my
dyn wente fûnst

dat is foarby

mar sa as ik oan dy tink en
oan oars neat tinke kin
dat giet mar net foarby


© Ineke Wolf