wanneer ik dood zal zijn
leg mij dan in een hoekjever van de oprijlaan
ginds onder de moerbeiboom
een stukje aarde
voor mij alleen
en nu wil ik gaan slapen
maar niet in jouw armen
het zou voelen als overspel
en in het voorjaar
wanneer gele bloesem
de grond bedekt
kom dan terug
misschien ben ik
toch niet dood
en kunnen we vrijen
zoals ooit
maar tot die tijd
begraaf ik mij
© Ineke Wolf
Tot die tijd.....
BeantwoordenVerwijderenAls ooit....
Jammer dat de tijd niet begraafbaar is....
In een hoekje .........echt, prachtig. Ben er stil van.
BeantwoordenVerwijderenGerda (JoJoWumun)
Ik lees iets tussen je fraaie regels door maar krijg het net niet te pakken. Daardoor laat je me het een aantal malen lezen en lijkt het alsof het telkens weer iets anders is.
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder en mooi.
Sjoch hjoed dit gedicht pas. As moat it sa wêze, op Falentynsdei. In prachtich yndringend tsjinlûd foar al it falske kommersjele swietrôze. Tankewol.
BeantwoordenVerwijderen